Courrejolo-negro
Fallopia convolvulus
Polygonaceae
Autre noum : Tirasseto-negro.
Noms en français : Renouée faux liseron, Renouée-liseron.
Descripcioun :La courrejolo-negro douno d'èr à sa cousino la courrejolo, mai d'un poun de vist boutani èi pamens rèn de vèire. Es uno Polygonaceae que fai de flour mistoulino blanco, roso e verdo. Se recounèis à si fueio en ferre de lanço.
Usanço :Emai fuguèsse cultivado à l'age de brounze, que sa grano èi manjadisso, vuei, èi pulèu visto coume uno marrido erbo.
Port : Liano
Taio : 0,1 à 1(1,5) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Fallopia
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Ermas
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Fallopia convolvulus (L.) Á.Löve, 1970
(= Polygonum convolvulus L., 1753 )
Erbo-dóu-siège
Scrophularia auriculata
Scrophulariaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-bon-siège, Erbo-dóu-bon-sèti, Erbo-dóu-sèti, Erbo-de-sèti, Assiège.
Nom en français : Scrofulaire aquatique.
Descripcioun :Forto planto de la cambo carrado e un pau alado que vèn bèn dins li roubino. Se vèi peréu dous fueioun sus lou pecou de la fueio ; l'estaminodo es óuvalo sènso marjo.
Usanço :Coume soun noum lou dis, l'erbo-dóu-bon-siège es emplegado pèr apasima li moureno. A forto doso la planto pourrié èstre empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : 60 à 250 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Ribiero
- Roubino
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Scrophularia auriculata L., 1753